Inné thosaigh mé Seicis a fhoghlaim arís eile. D’fhoghlaim mé giota beag cúpla bliana ó shin agus mé i mo chónaí i mBrighton, ach ní raibh a lán dul chun chinn agam ag an am sin. Tá cairde Seiceach agam ansin, agus arlíne, agus sin é an fáth tá suim agam sa teanga sin.
Beidh mé ag éisteach le raidió Seicise le uair nó dhá achan lá, agus ag taiscéal agus ag taisteal tríd mo chúrsa Seiceise. Bhainfidh mé triail as scéalta nuachta as Seicis a leamh chomh maith.
Dw i wedi bod yn fy nhŷ newydd ers tair wythnos, a dw i’n teimlo yn gartrefol erbyn hyn. Mae llawer o waith wedi i wneud ar y tŷ, yn gynnwys ailweirio; gosod carpedi, ffenestri ac ystafell ymolchi newydd; clirio’r ardd; amnewid y sied ardd; a pheintio.
Mae pobl eraill wedi gwneud y gwaith, ac yr unig pethau sy angen i mi gwneud oedd dod â phobl i wneud y gwaith, arolygu a threfnu’r gwaith, a thalu’r biliau, wrth gwrs. A dw i wedi gwario llawer iawn o pres hyd hynny – nid yn unig ar a gwaith, ac hefyd ar pethau ar gyfer y tŷ a’r ardd.
Mae’r gwaith ar y tŷ bron ar ben, heblaw rhyw beintio, a dw i’n meddwl am beth i wneud efo’r ardd. Mae’r lawnt yn llawn chwyn (dant y llew yn bennaf), ac mae’r coeden afal yn llawn afalau hefyd – bob dydd dw i’n casglu afalau cwympo ac mae gen i bocs mawr llawn ohonyn nhw. Dw i’n bwriadu gwneud jam a jeli efo’r afalau, ac hoffwn i plannu blodau, llysiau a llysiau blas yn yr ardd.
Jelune hooar mee my cheim vainshtyr sy çhengoaylleeaght dy hoikoil ‘syn ollooscoill. V’eh jesh dy akin my chaarjyn as my leaghteyryn, as va moyrn vooar er.my voir.
Jecrean hooar mee ogheryn my thie noa, as nish te mee smooinaghtyn er cre shegin da ve jeant ‘syn thie. Ta feme echey er strengaghey noa, uinnagyn as dorryssyn noa, as bee mee gaa-jannoo y shamyr oonlee. Hem stiagh yn vee shoh çheet, as ta treisht orrym dy vee yn obbyr jeant roish shen.
Dé luain fuair mé mo chéim máistir sa teangeolaíocht go hoifigiúil san ollscoil. Bhí sé go deas mo chuid cairde agus léachtóirí, agus bhí bród mór air mo mháthair asam.
Dé Céadaoin fuair mé eochracha mo theach nua, agus anois tá mé ag smaoineamh air cad é atá agam le déanamh san teach. Tá athshreangaigh dhíth air, agus fuinneoga agus dorais, agus beidh mé ag athdhéanamh an seomra folctha. Beidh mé ag aistriú isteach an mí seo chugainn.
Ddydd llun mi ges i fy ngradd meistr yn ieithyddiaeth yn swyddogol yn y prifysgol. Roedd hi’n hyfryd gweld fy nghyfeillion a fy athrawon, ac roedd fy mam yn falch iawn ohonaf.
Ddydd Mercher mi ges i allweddi fy nhŷ newydd, ac rŵan dw i’n meddwl am beth sy’n angen gwneud yn y tŷ. Mae angen ailweirio’r lle, ac bydd angen fenestri a drysiau newydd, a bydda i’n ailneud yr ystafell ymolchi. Bydda i’n symud i mewn y mis nesaf.
Ta mee ayns thie m’ayr as my voir rish shiaghtin dy leih nish. Ta’n lught thie aym ayn ayns shoh – my voir, my vraar, as my huyr as my vraar ‘sy leigh as ny kiyt oc. Agh dy meeaighar cha nel m’ayr ayn – hooar eh baase yn çhiaghtyn shoh chaie. V’eh 74 bleeaney d’eash as cha row eh çhing, as hooar shin greain agglagh tra hooar ee baase dy doaltattym jeh teaym chree moghrey ‘sy voghree Jecrean.
Va shirveish ny merriu ayn Jerdein yn çhiaghyn shoh as va ram sleih ayn. Hug my vraar, shenn co’obbree m’ayr as yn saggyrt moyllejyn yindyssagh, as ec yn farrar ny yei yn shirveish, haink mee ny quail ram sleih nagh vel mee er n’akin ad rish foddey dy hraa.
Mairagh hem er-ash dys Bangor, as hed my huyr, my vraar ‘sy leigh as ny kiyt oc er-ash dys Plymouth, agh ta cooney ry-gheddyn er my voir rish yn pobble ynnydagh ‘syn balley beg shoh.
Tá mé i dteach mo thuismitheoirí ar feadh seachtaine go leith anois. Tá an teaghlach ar fad anseo – mo mháthair, mo dheartháir, agus mo dheirfiúr agus mo dheartháir céile agus a gcait. Ar an drochuair, níl m’athair ann – fuair sé bás an seachtain seo caite. Bhí sé 74 bliain d’aois agus ní raibh sé tinn, agus baineadh croitheadh asainn nuair a fhuair sé bás go tobann le taom croí go luath ar maidin Dé Céadaoin.
Bhí seirbhís na marbh ann Déardaoin an seachtain seo agus bhí a lán daoine ann. Thug mo dheartháir, sean chara agus comhghleacaí m’athair agus an biocáire ómós corraitheach, agus i ndiaidh an seirbhís, bhuail mé leis go leor daoine nach bhfuil mé ag bualadh leo le blianta.
Amárach rachaidh mé ar ais go Bangor, agus rachaidh mo dheirfiúr, mo dheartháir céile agus a gcait ar ais go Plymouth, ach tá cuidiú agus tacaíocht le fáil ag i bpobail i sráidbhaile beag seo.
Dw i wedi bod yn nhŷ fy rhieni ers wythnos a hanner erbyn hyn. Mae’r teulu yma – fy mam, fy mrawd, a fy chwaer a brawd-yng-nghyfraith ac eu cathod. Ond yn anffodus dydy fy nhad ddim yma – mi wnaeth o farw yr wythnos diwetha. Roedd o’n 74 blwydd oed a doedd o ddim yn sâl, ac mi wnaethon ni sioc mawr pan wnaeth o farw efo trawiad ar y galon yn gynnar fore Mercher.
Roedd yr angladd Ddydd Iau yr wythnos hon ac roedd cryn dipyn o bobl yna. Mi wnaeth fy mrawd, hen gydweithiwr a’r ficar teyrngedau hyfryd, ac mi wnes i cwrdd â llawer o bobl mod i ddim wedi eu weld ers amser maith yn yr derbyniad ar ôl yr angladd.
Yfory bydda i’n mynd yn ôl i Fangor, ac bydd y chwaer, fy mrawd-yng-nghyfraith ac eu cathod yn mynd yn ôl i Plymouth, ond mae cymorth ar gael ar gyfer fy mam yn nghymuned agos y pentref bach ‘ma.
Ren mee teisen lap (berreen bog) fastyr jiu lesh oijys ayns my lioar oijys Vretnagh. T’eh brishlagh çheumooie as bog çheusthie, as ta blass feer vie er. Ta mee goaill taitnys mooar as coagyraght, as ta mee janoo cooid vooar jeh er y gherrid.
Rinne mé teisen lap (cáca tais) leis oideas í mo leabhar oideas Bhreatnaise. Tá sé go briosc amuigh agus go bog as go tais istigh, agus tá blas an-mhaith air. Bhainim an-sult as cócaireacht, agus bím ag déanamh cuid mhaith le déanaí.
Mi nes i teisen lap y prynhawn ‘ma efo rysáit yn fy lyfr ryseitiau Cymreig. Mae hi’n greisionllyd tu allan ac yn feddal ac yn laith tu mewn, ac mae blas hyfryd arni. Dw i’n mwynhau coginio yn fawr, ac dw i’n gwneud ychydig ohono yn ddiweddar.
Yn çhaightyn shoh chaie ren mee briwnys kionnaghey tie ayns ynnyd jeh’n arasane ‘syn shenn cabbal. Tie ardane t’ayn lesh shamyr hoie as shamyr aarlee heese-greeishyn, daa çhamyr lhiabbagh as shamyr oonlee heose-greeishyn, as ta garey cooyl ayn myrgeddin. T’eh faggys da’n laaragh Bangor ec kione yn ard-straid, as faggys da’n tie c’raad ta mee cummal nish. Ta feme echey er lhiasaghey ennagh, agh ta enney aym er sleih foddee jannoo shen.
An seachtain seo caite chinn mé ar theach a cheannach in áit an árasán sa sean séipéal. Teach sraith atá ann leis seomra suí as cistin thíos staighre, dhá seomra leapa as seomra folctha thusa staighre, as gairdín sa chúl. Tá sé in aice leis lár Bangor ar bun na príomhshráide, agus níl sé chomh fada ón teach cá bhfuil mé mo chónaí ar faoi láthair. Tá oibreacha feabhsúcháin de dhíth air, ach tá aithne agam ar daoine atá ábalta sin a dhéanamh.
Yr wythnos diwethaf penderfynais brynu tŷ yn lle’r fflat yn y hen gapel. Tŷ rhes ydy o efo ystafell byw a chegin lawr grisiau, dwy ystafell wely ac ystafell ymolchi lan grisiau, a gardd yn y cefn. Mae o’n ymyl canolfan Bangor ar waelod y Stryd Fawr, a dydy o ddim mor bell o’r tŷ lle dw i’n byw ar hyn o bryd. Mae angen gwaith gwella, ond dw i’n nabod pobl sy’n medru gwneud hynny.
Today is the fourth anniversary of this blog, and in the past four years no fewer than 988 posts and 9,533 comments have appeared here.
In the same time the number of visitors to Omniglot has doubled from 500,000 a month to over a million, so I must be doing something right.
When I first ventured into the blogosphere back in 2006 I thought it might be difficult to think of things to write about regularly, but so far this hasn’t been the case. I set out to write something here every day, and managed to do so, with only a few breaks, for the first couple of years. Then my posts became slightly less frequent, partly because other things have kept me busy, and also to give you longer to ponder and comment on each post.
What does this symbol mean to you?
Probably ‘fragile / handle with care’.
This is not how everyone would interpret it though – apparently staff at port somewhere in Africa saw this symbol on boxes, assumed they were full broken glass and threw them all into the sea. [Source]
Here are a few other symbols that might appear on shipping labels. Do you know what they mean?
I just heard that Omniglot has been selected for the Library of Congress Web Archives, its historic collections of Internet materials, so I must be doing something right :).
A few years ago Omniglot was also listed in the British Library Web Archive, though their version of the site is a bit out-of-date.