Un ewer d'ganzi welt esh nur ei sproch un ei redensart
gse.
Als sie vom oste gwandert senn, han sie e tall gfunde,
em land Shinaar, un han sich dert igwohnt.
Un einer het em andre gsait : « Nu, bache mer bachstein un
lenn mer sie im fier verbrenne ». Un d'bachstein senn ehre
boistein gse un d'tär ehrer mergel.
Denn hann sie gsait : « Genn mer un boie mer uns e statt,
un e turm, sie kopf bis zum hemmel ; un mache mer uns e namme,
sonst ware mer uf dganzi welt verspreidelt ;
Un esch der Herr uf arde nagfahre um d'statt z'saa un dr
turm wu d'mensche-kender boie hann.
Un der Herr sait : « le, e einiger volk un ver alle
d'glichi sproch ; e so han sir ehr gschaft kenne afange un vo
do ab, alles vu sie kende vorgse gat ehne grude. »
Nu ! geh mer na un meschle ehr spoch, as ke mann meh e
sproch vum e andre versteh kaht. »
Dr Herr het sie denn vu dem ort usgspreidelt ever d'ganzi
evene welt, un d'statt boie hann sie verzechte.
Derfer het mer sie statt Babel gnannt wel do der Herr
alli spoch vu der mensche vermeschelt het ; un vu do her het
sie der Herr ever d'ganzi evene welt verspreidelt.
If you like this site and find it useful, you can support it by making a donation via PayPal or Patreon, or by contributing in other ways. Omniglot is how I make my living.
Note: all links on this site to Amazon.com, Amazon.co.uk and Amazon.fr are affiliate links. This means I earn a commission if you click on any of them and buy something. So by clicking on these links you can help to support this site.
